Ellen Hogerwerf (26) en Olivia van Rooijen (26) vormen de twee-zonder. Beide roeisters bleken de afgelopen periode het sterkst in de beslissende seat-races met hun ploeggenoten Aletta Jorritsma en Heleen Boers. In elk geval tot en met de EK eind mei, begin juni in het Poolse Poznan krijgen ze het vertrouwen van de technische staf. 

“Ze moeten zich wel blijven onderscheiden en laten zien dat ze vooruitgaan,” vertelt bondscoach Kirsten van der Kolk, die de twee zal blijven begeleiden. De keuze voor Ellen (boeg) en Olivia (slag) is mede gemaakt op basis van hun ontwikkeling dit seizoen en onder meer prestaties in ergometertesten. Kirsten: “Zonder al te veel in details te willen treden, de conclusie is dat zij het hardst gaan.”

Na vier zenuwslopende races in verschillende combinaties, twee time trials in een tempo van maximaal 32 slagen en twee wedstrijden over 1.500 meter, kon de technische staf van de roeibond een oordeel uitspreken: Ellen (boeg) en Olivia (slag) mogen verder in de twee-zonder. De eerste, lid van Proteus Eretes, was vrijdag in beide tijd-races de snelste met verschillende partners, de tweede, lid van Nereus, gleed zaterdag in twee wedstrijden als eerste over de streep. Samen kwamen ze ook uit in de twee-zonder tijdens de WK van 2013 in Zuid-Korea.

In elk geval tot en met de EK, eind mei, begin juni in het Poznan, heeft hun boot een beschermde status. “Maar ze moeten zich wel blijven onderscheiden en laten zien dat ze vooruitgaan,” vertelt bondscoach Kirsten van der Kolk, die de twee persoonlijk zal blijven begeleiden. De keuze voor Ellen en Olivia is mede gemaakt op basis van hun ontwikkeling dit seizoen en onder meer prestaties in ergometertesten. Kirsten: “Wat voor mij belangrijk was, is ontwikkeling. Die heb ik teruggezien. De tweetjes hebben als beste weten te presteren. Wel kwamen onderlinge verschillen naar voren. Ellen en Olivia hebben twee keer duidelijk gewonnen. Zonder al te veel in details te willen treden, de conclusie is dat zij het hardst gaan.”

De beide winnaars vierden hun selectie op bescheiden wijze. Met respect voor hun teleurgestelde teamgenoten en met een stuk taart in huiselijke kring. “Het was heel spannend,” zegt Ellen. “We hebben met zijn vieren goed getraind en elkaar echt beter gemaakt. Je weet dat iedereen graag in de twee zit en hard kan varen. Het was dan ook behoorlijk zwaar. Zo vroeg in het seizoen ben je het racen nog niet gewend. Dit was de eerste keer dit jaar dat we een eindsprint deden. Dat komt wel aan. De twee is de boot waarin ik het liefste zit. Ik ben heel blij dat we mogen bekijken hoe we het internationaal doen.”

Olivia voelde zich na afloop van de races zowel blij als opgelucht. “Ik was behoorlijk zenuwachtig en was me ervan bewust dat ik moest presteren. Ik stond echt op scherp. Met zijn allen zijn we dit seizoen begonnen om in de twee zonder te komen. De afgelopen tijd hebben we echt stappen gemaakt. Ik ben blij dat het mij gelukt is een plaats af te dwingen en dat ik deze twee dagen ook een verschil kon maken. Nu moeten we doorzetten, want dit was pas stap 1. Stap 2 is het NK klein en stap 3 is het EK. Als de resultaten goed zijn, mogen we verder. Als het internationaal tegenvalt, wordt er naar andere opties gekeken. Het wordt wéér spannend.”